14 juli 2020
De abortuswet die nu op tafel ligt, dient de vrouwenrechten niet
Het wetsvoorstel van de paarsgroene partijen, aangevuld met PVDA/PTB en DéFI, tot versoepeling van de abortuswet gooit een zoveelste knuppel in het al wankele politieke hoenderhok.
Dat voorstel haalt abortus uit de strafwet, verlengt de periode waarbinnen een zwangerschapsafbreking mogelijk is van 12 naar 18 weken en perkt de reflectietijd van 6 dagen in tot 48 uur. Als overtuigde feministen van het eerste uur en voorstanders van abortus tot een termijn van 12 weken (en later als er medische redenen voor zijn), kunnen wij ons onmogelijk achter dit voorstel scharen.
12 of 18 weken? Nattevingerwerk troef!
Na 12 weken zwangerschap, is de foetus 6 cm. Na 18 weken spreken we al over een foetus van 20 cm. Hij is dan amper een aantal weken verwijderd van levensvatbaarheid volgens de huidige stand van de wetenschap en de moeder kan hem al voelen bewegen in de buik. Medisch en psychologisch houdt een zwangerschapsafbreking dan veel meer risico’s in. Je moet ofwel echt bevallen, ofwel wordt de foetus in stukken verwijderd uit de baarmoeder. Bij zo’n ingreep is het risico op blijvende lichamelijke schade veel groter en wordt het verwerkingsproces veel zwaarder. Bovendien vergroot ook de kans op toekomstige miskramen en vroeggeboortes. De artsen en verpleegkundigen die deze ingreep moeten uitvoeren, hebben we gedurende het volledige parlementaire proces deze legislatuur niet kunnen horen over het huidige voorstel. Waar is het medische draagvlak voor dit voorstel?
Recht op bedenktijd Is het wel zo vooruitstrevend om de bedenktijd voor zo’n moeilijke beslissing in te korten? Sommige vrouwen hebben inderdaad niet veel tijd nodig, maar anderen wel. Sommigen kunnen in alle vrijheid beslissen, anderen ondervinden druk vanuit hun omgeving, zoals meerdere abortuscentra al aangegeven hebben. Een voldoende lange wachttermijn kan daar dan een buffer bieden. De huidige termijn van 6 dagen biedt aan alle betrokken partijen een duidelijk en veilig kader. Aan de vrouw geeft het de tijd om de informatie die ze krijgt op het moment van haar abortusaanvraag, te verwerken en eventueel aan te vullen met gesprekken met en advies van derden. We moeten vrouwen, zeker kwetsbare vrouwen, de tijd en rust bieden om deze zware beslissing niet overhaast te nemen. Zij hebben er recht op.
Recht op omkadering en informatie Net zoals een vrouw over haar eigen lichaam mag beschikken, heeft zij het recht om over alle informatie te beschikken om een doordachte keuze te maken. Maar in het voorstel dat nu op tafel ligt, wordt net elke vorm van preventie en het geven van informatie over anticonceptie geschrapt. Nochtans is dat essentieel wanneer het gaat over abortus. Meer dan 70% van de vrouwen doet net abortus omwille van foutief of niet-gebruik van contraceptie. Een op drie vrouwen doet een tweede zwangerschapsafbreking. Bij Vrouw & Maatschappij willen we daarentegen méér inzetten op preventie, om ongewenste zwangerschappen te voorkomen. Ook willen we de financiële drempels voor anticonceptie wegwerken, zodat abortus niet langer een goedkoop alternatief is voor het gebruik van anticonceptiva (een abortus kost 3,60 euro).
Recht op bescherming Op het afbreken van een zwangerschap buiten de wettelijke voorwaarden, moeten geen strafsancties staan voor de betrokken vrouw, maar wel voor de arts die de abortus uitvoert. Een arts die willens en wetens de wettelijke bepalingen inzake abortus overtreedt, moet kunnen worden vervolgd om te vermijden dat vrouwen in de kou komen te staan wanneer er complicaties optreden bij de ingreep. Zonder wettelijke strafbepalingen, wordt de arts niet meer automatisch vervolgd en komt de bewijslast volledig bij de vrouw te liggen.
De huidige wetgeving is iets meer dan een jaar in voege, laten we deze eerst wetenschappelijk evalueren vooraleer we vele vrouwen met een nieuwe wetgeving weer in de kou zetten.
Liesbeth Maris, voorzitter Vrouw & Maatschappij – CD&V politica
Els Van Hoof, Kamerlid CD&V en voormalig voorzitter Vrouw & Maatschappij – CD&V politica