30 september 2020
“Vivaldi is steeds meer een paars verhaal, terwijl CD&V gezien wordt als niet meer dan een abortuspartijtje”.
Dat las ik in De Tijd van 25 september en met mij heel wat Vlamingen. Het zegt veel over hoe we momenteel de perceptie tegen ons hebben.
Dat is compleet onterecht.
Samen met Vrouw & Maatschappij is onze partij altijd koploper en voorvechter van vrouwenrechten geweest. En met resultaat.
Als mijn toekomstige zoon of dochter opgroeit in een land waar pariteit de normaalste zaak van de wereld is – en als ik mij niet vergis, voorzitter, hébben we straks een paritaire regering – dan is dat mede dankzij CD&V.
En ook in het regeerakkoord dat nu op tafel ligt, staan heel wat maatregelen die wij als Vrouw & Maatschappij in ons memorandum aan de onderhandelaars hebben voorgelegd.
Zo is er een volledig hoofdstuk gewijd aan gendergelijkheid. Er wordt werk gemaakt van de loonkloof, een verdubbeling van het geboorteverlof voor vaders en meemoeders en meer genderevenwicht in topfuncties. Een ander belangrijk facet is de ketengerichte aanpak van intra-familiaal en seksueel geweld, onder andere met de uitbreiding van de zorgcentra na seksueel geweld. Dat is een spijker waar wij bij V&M al jaren op hameren en dat zullen we meer dan ooit blijven doen. Dat zijn we verschuldigd aan onze dierbare collega Ilse Uyttersprot.
En dan zijn er de vele maatregelen voor gezinnen, met veel aandacht voor de balans tussen werk en privé. Een belangrijke factor hierbij is de flexibilisering van verloven, het belang daarvan hebben we in coronatijden maar al te goed ondervonden.
Wil dat zeggen dat onze taak erop zit en Vrouw & Maatschappij zichzelf overbodig heeft gemaakt? Allesbehalve. Er zijn een aantal bekommernissen die wij de komende legislatuur goed in het oog zullen houden:
Ten eerste vinden we amper iets terug over het ondersteunen van alleenstaanden zonder kinderen. In de tekst wordt (terecht) meermaals de aandacht gegeven aan kwetsbare gezinnen of alleenstaande ouders. Maar ook de steeds groter wordende groep van singles heeft specifieke noden en de woon- en arbeidsmarkt zijn momenteel onvoldoende aangepast aan deze demografische veranderingen. We moeten hier dringend aandacht aan schenken.
Ten tweede lezen we wel veel positieve signalen rond de bestrijding van de loonkloof, pariteit in het bedrijfsleven en het stimuleren van de balans tussen werk en privé, maar het gaat steeds over vage voluntaristische maatregelen. We hopen dan ook dat deze ambities zich zullen vertalen in actieplannen met concrete doelstellingen.
Ten derde blijven we bezorgd over de langtermijngevolgen van de coronacrisis voor vrouwen. Het regeerakkoord bulkt van de maatregelen om de gezondheidscrisis te beheren. Maar onderzoek wijst uit dat vrouwen veel meer getroffen worden door deze crisis dan mannen. We vragen dan ook om bij elke maatregel tijdens het verdere verloop van de crisis de gendertoets te maken.
Onze conclusie, voorzitter en genodigden, is dan ook dat wij het progressieve domein van de vrouwenrechten niet mogen overlaten aan de andere partijen, maar dat we het opnieuw moeten vastpakken en claimen. Vrouw & Maatschappij wil de komende legislatuur een betrouwbare partner zijn om de genderagenda van dit regeerakkoord te bewaken en te realiseren.
Een goede reputatie komt te voet en gaat te paard. Laat ons dan ook snel de ellenlange aanloop naar dit regeerakkoord vergeten en aan de slag gaan met de vele positieve voorstellen voor onze Vlaamse gezinnen